De meest populaire sigarettenmerken zijn de binnenlandse kretek-merken. Dit zijn sigaretten gemaakt met een combinatie van tabak en kruidnagel. Ongeveer 90% van de rokers in Indonesië rookt kretek, terwijl de rest ‘witte sigaretten’ rookt, vooral van buitenlandse merken zoals Marlboro. De meest bekende kretek-merken zijn Djarum en Gudang Garam, en de oprichters van deze bedrijven behoren dan ook tot de rijkste mensen van het land.In veel landen in de wereld zijn kretek-sigaretten verboden vanwege de gezondheidseffecten. In Nederland zijn ze wel toegestaan, maar worden ze in kleinere pakjes verkocht om aan de Europese regels te voldoen. In Indonesië wordt de verkoop op geen enkele manier beperkt, en zijn de accijnzen zelfs lager dan voor gewone sigaretten. Prijs van een pakje Gudang Garam, omgerekend 70 cent. Een pakje ‘witte sigaretten’ (bijvoorbeeld Marlboro) kost in Indonesië zo’n 15.000 tot 16.000 rupiah (ongeveer een euro). Een pakje kretek-sigaretten is vanwege de lagere accijns zelfs nog iets goedkoper, vaak rond de 10.000 rupiah. In Nederland zijn de prijzen zeker zes keer zo hoog, en voor kretek zelfs wel tien keer zo hoog als in Indonesië. In andere landen zijn de accijnzen vaak nog hoger, zoals in het Verenigd Koninkrijk, Australië en Canada. Het is dus duidelijk dat de prijs van sigaretten in Indonesië geen afschrikwekkende werking heeft, zoals dat het in veel andere landen wel heeft.
Tabaksreclame
Indonesië is één van de weinige landen in de wereld die het internationale tabaksverdrag van de Wereldgezondheidsorganisatie WHO nog niet heeft ondertekend.Reclame voor sigaretten is overal: grote billboards in de straten en commercials op televisie en in bioscopen. Zelfs grote concerten en sportwedstrijden worden bijna per definitie gesponsord door sigarettenmerken. Zelfs de hoogste voetbalcompetitie van het land werd de afgelopen jaren gesponsord door tabaksfabrikant Djarum.
Rookverbod
De Indonesische tabaksindustrie bezorgt werkgelegenheid voor miljoenen mensen, en ongeveer 6% van de overheidsinkomsten komt uit tabaksaccijnzen, ondanks dat deze zo laag zijn. Doordat de tabaksindustrie dus zo belangrijk is voor de economie, heeft de tabakslobby een grote invloed in het tegenhouden van regels die roken beperken. De overheid heeft enkele stappen genomen om roken te ontmoedigen. Roken in openbare gelegenheden wordt in steeds meer provincies verboden, kinderen onder de 17 mogen geen sigaretten meer kopen en sigarettenmerken moeten plaatjes op de pakjes plaatsen die de gevaren laten zien. Al deze regels worden echter grotendeels genegeerd.
